Çiçeksiz bir vadide;
Yürüyorum ardıma bakmadan.
Sivri kayaların haşmetini,
Yalnızlıktan ölen canlıları görüyorum.
Gölgeleriyle beni takip eden,
Ölü çiçeksiz vadi,
Beni görünce canlandı birden.
Çekip gitmesem, yutacaktı sanki beni.
Çiçeksiz bir vadide;
Koşuyorum nefes nefese.
Özgürlüğü anlamaya çalışıyorum,
Terlerime karışan göz yaşlarımla.
Şu hayatta en güzel şey;
Ağlamak, sınırsızca ağlamak.
Hiçbir şeyden korkmadan,
Sevdiklerin için ağlamak.
Dünyamı gündüz eden yıldız,
Denizin üstünde alçalınca,
Bir ölüm korkusu sardı,
Çiçeksiz vadiyi de, beni de.
Leave a Reply