Denizler

Bir deniz vardı,
Aşk kadar temiz.
Karadeniz’im derdim ona,
Gözleri yeşil…

Gezerdim kumsallarda,
Ayak izlerimi kapatarak.
Bakardık kumsallardan,
Güneşin denize dalışına.

Küserdim bazen denizime.
Taş üstünde taş bırakmazdı,
Gemiler çekeğinde.
Yalnız ben kalırdım sahilde.

Denizimle ayırdılar beni;
Dostları kavuşturdular.
Aramıza taş duvarlar çektiler,
Dalgasız sahiller yaptılar.

Çok kızdı kalpsiz taşlara.
Gün geldi devirdi onları,
Gün geldi daha da arttılar.
Ama hiç darılmadı insanlara.

Yalnız ben, bir ben kaldım;
Taş duvarların ardında.