Kim Kazanacak

Güneşin ilk ışıklarıyla çıktım sahile.
Kalbimi ısıttım güneşte
Deniz her zaman ki halinde;
Hüzünlü ve sıkkın.

Özgürlüğün tadını çıkaran dalgalar.
Mutluluk saçıyor köpük köpük,
Bunun sahilde biteceğini bilerek.

Bir yengeç kumlara doğru yürüyor,
Ardına hiç bakmadan.
Denizin hep aynı sahilde,
Kalacağını sanıyor; vedalaşmadan.

Dağlar ise yemyeşil.
Uzatmış kollarını denizlere.
Bir gün kavuşmanın hayaliyle,
Katlanıyor yeşil rengine.

Bir süre kurtuluyor yeşilinden.
Çok mutlu oluyor belki de,
Aç olduğunu fark edene dek.
İlkbahar geliyor derken,
Geçiyor yine aynı süreçten.
Irmaklarda ise sular çekişiyor,
Tıpkı insanlar gibi.
Birbirlerini itip kakıyorlar,
Bu yolun sonunu görmek için.

Kimisi bir kurtuluş buluyor,
Göllere sığınıyor bir süre,
Sırasının gelmesini bekliyor;
Göğe yükseliyor, en sona geçiyor.

Diğerleri denize ulaşıyor.
Etraflarına bakıyorlar bir süre,
Bu muazzam güzel denize.
Sıraları gelene dek vuruyorlar sahile.

Bitkilerde kavga halinde,
Bir yudum ışık için.
Birbirlerine giriyorlar, dallarıyla.
Bir adım önde olmak için büyüyorlar.

İnsanlar onların ortasında.
Öldürüyorlar durmadan, acımadan.
Durup soruyorum kendime,
Hep insanlar mı kazanacak, insanlar mı?