Rüya

Yazamıyorum artık,
Kelimeleri biriktirerek.
Çünkü yalnızım,
Yalnızlığın tanımıyım.

Kimselerle konuşamıyorum.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak,
Bunu biliyorum.
Çünkü yalnızım,
Özgür olduğum kadar…

Her tarafım kumlarla kaplı.
Hepsi bir şeyler istiyor benden.
Şimdilik karşı koyabilirim,
Zaman ne gösterir? Korkarım.

Ruhumdaki yalnızlık;
Omuzlarımdan kalbime inerken,
Her hücrem inliyor,
Yalnızlığın acısından.
Tek inlemeyen gözlerim,
Arkadaş körü olduğundan.

Tanıdığım kimse kalmadı,
Hayat dedikleri şu rüyada.
Yaşadıklarım gerçek olamaz!
Tek gerçek olan varsa,
O da yalnızlığın acısı.

Yalnızlık beni öldürmez:
Verdiği şu acı olmasa.
Canım sıkılmaz bu rüyada.
Tek sıkılan kalbim;
Yalnızlığın acısından.

Bir arkadaşım olsa da;
Cimcikleyip uyandırsa,
Beni yalnızlığın acısından!