Bir Gün Gelsen

Sevgine aldandım.
Beni bir çiçek mi sandın?
Sevgin olmayınca,
Solar gider mi sandın?

Sensizde yaşayabilirim,
Eskiden olduğu gibi.
Yalnız kalınca,
Ölür gider mi sandın?

Hep mutlu mu kalacaktın?
Hiç mi ağlamayacaktın?
Bana yaptıklarını,
Unutacağımı mı sandın?

Hep mutlu mu kalacaktın?
Hiç mi ağlamayacaktın?
Bana yaptıklarını,
Unutacağımı mı sandım?

Artık seni sevmiyorum,
Nede anılarını.
Bir gün gelirde,
Geri döner mi sandın?

Şu gül kadar bile,
Yaşayamadın kalbimde.
Dikenlerin battı elime.
Canımın yandığını mı sandın?

Sanki çok güzeldin,
Ben sevdikçe güzelleştin.
Seni unutsam bile,
Güzel kalacağını mı sandın?

Kalp seni özler;
İntikam almak için.
Bir gün dönsen de,
Yüzüne tükürsem!

Son Söz Sana

Sonsuza dek kalamam üzgünüm.
Görevim bitecek birazdan.
Borçlu kalmamak için çalışıyorum,
Onun sevinemeyeceği başarıma.

Bir yol çizmiştim hayatıma;
Sınavdan sonrasına dair.
Bir tali yola saptım ki,
Geri dönüşü yok nede bir çıkış.

Bu güne kadar yaşadıklarım,
Güzeldi değerini bilseydim.
O viraja geleceğimi hiç düşünmemiştim.
Nede yıkık bir köprüyü.

Özgür yaşamışım bu ana dek,
Özgürlüğümle ördüğüm hapishanemde.
Şimdi hatırlıyorum geçmişimi,
Sonunda özledim nefret ettiğim günlerimi.

Şurda ne kaldı ki ayrılmamıza.
Üzülüyorum senin için üzüleceğinden,
Cezasını sende çekmemeliydin benimle.
Mutlu olmalıydın hep güzel gülümsemenle.

Şimdi bir serçe uçtu pencereden.
Gitmek o kadar kolay mı gerçekten.
Soracaktım ki uzaklara uçtu benden.
Yine yalnız kaldım, karar veremedim.

Kararımı vermişler zaten ,
Yargılamışlar beni küçükken.
Benim görevim sınava girmek,
Bu hayat o gün ona erecek.

Kendime yeni bir yol çizdim,
Sınavdan sonrasına dair.
Hiç benimsemedim ama olsun,
Sorduğunda cevap verebileceğim en azından.

Bir kanser hastası gibiyim,
Öleceğimi bilerek yaşıyorum.
O mutlu olarak ölmek iterken,
Ben sınavıma çalışıyorum.

Sırf mutlu birilerini,
Bırakmak için arkamda.
Son söz sana.

Söyleyemem

Sana bir şeyi söyleyemiyorum
Sessiz kalmayı tercih ediyorum
Her şeyi zamana bıraktım
O zamanı bekliyorum

Sana diyemiyorum ayrılacağımı
Çünkü ben ayrılmayacağım
Kağıtlarda yaşayacağım hep
Sen bir gün yeter diyene dek
İçimdekileri sana yazacağım

“Ayrılıkta nereden çıktı” deme
Önündeki engeli düşün
Ben şimdi kamptayım
Engelimi aşmak için

Beni görmediğine üzülme
Hatırlaman yeterli sadece
Umursadığını bilmek
Büyük bir destek bana

Artık bilgisayar mühendisi de olmak istemiyorum
Biliyor musun neden
Hep abimin yüzünden

Suçlu Kim

Tamam! Kabul ediyorum suçlu benim.
Hatayı yaptığım gibi cezasını da çekerim.
Onları bırakın mutlu olsunlar,
Ben duygularımı alır çeker giderim.

Sizleri unutacağımı sanmayın sakın.
Kalbimin içinde, ortasına yakın,
Yaşayacaksınız; kanım duruncaya dek;
Beni yeter ki unutmayın hep hatırlayın.
Geriye yalnız şiirlerimi bırakıyorum.
Farklı yorumlara konu olmak istemiyorum,
Arkamda başka eserler bırakarak,
Hep aynı kalmak; sonsuza dek…

Beni umursamayan babam mı?
Hep yanımda olan annem mi?
Yoksa öyle sanan, öyle düşünen ben mi?
Suçluyu biraz da yakında aramalı belki de.
Ölüm kurtuluş değil benim için,
Hele de bir şeyler bırakmadan geride.
İyi yada kötü, hatırlayacak kimseler,
Elbette bırakmalıyım güzel eserler.

Yaşama sevincim yok benim,
Hayata bağlayacak şeylerde.
Herkes yaşadığı için yaşarım,
Yalnız olarak, içimdeki şair ve ben.

Karamsar olduğumu sanmayın hemen.
Aslında çok hayallerim var, pek çok,
Bir çoğu gerçekleşmeyecek.
Bir rüya olarak yaşayacak hep.

Bana hayal kurduran şarkılar mı?
Hep umut dolu, alt yazılı filimler mi?
Yoksa bunları çok ciddiye alan ben mi?
Suçlu kim, sen mi, o mu, yoksa ben mi?

Hayatta kalmak amaç değil benim için,
Yalnızca bir araç suçluyu bulmak için.
Siz yardım etmeseniz bile,
Onu bir gün keşfedeceğim.

Gülleri sevmem, sevgiye benzetildiğinden.
Toprağı da sevmem gülleri beslediğinden.
Güller güzel mi gerçekten hiç bilmem,
Sadece nefret ederim, asla sevmem.

Sevgi o kadar küçük mü ki içine sığsın,
Kolay biter mi ki hemen solsun.
Acı çekmesin diye suya koymam onları,
Gülün temsil ettiği sadece ilgi benim için.

Yaşamın anlamı yok benim için.
Sadece adı var harflerden oluşan,
Tıpkı dikenli yolları gibi.
Anlaması zor, kabullenmesi kolay.

Birinin adını unutmak kolay
Ya yüzünü, anlattıklarını,
Beni yaşatan baş rol oyunculuğunu,
Unutmak yok, asla yok…
Lütfen artık söyle,
Suçlu kim sence?
O mu, toplum mu?
Yoksa bunları anlamayan ben mi?

-isimsiz-

Canıma tak eden bu halim
Hayata bakış açım, umursamazlığım
Anlayıp da, anlatamadığım hayallerim
Nasıl çözüleceğini bilmediğim
Geride kalan problemlerim
Elveda…
Yarınlara bağladığım ümitlerim
Oluruna bırakmadığım hayatım
Umutsuzluğa düşmediğim acılarım
Rakipsiz kaldığım maçlarım
Beni bir çırpıda sorgulayan
Ellerime kelepçe vuran
Hasta kalbime gömülüp giden
Arkadaşlarıyla savaşan
Veda bile etmeyen
İmkansızı başaran
O anı bile yaşatmayan
Rüyalarımda yaşayan sen, ELVEDA…

-isimsiz-

Belki de ben abartım bilemiyorum
Oluruna bırakmalıydım her şeyi
Şu zamanı durdurup beklemeliydim
Umut denizinden bir gemi
Nasılda yanıldım, aldandım
Ama gibi bakan gözlere

Yordun kendini benim için
Ona zaman tanımıştım yok ettin
Rahatsız edip terk ettim
Uzaklara gitmesine izin vermedim
Lafına güvenip gitmedim
Dünyayı turladım, bulamadım
Unuttuğum gibi hatırladım
Nasıl oldu da yanıldım

Bu bir sınavdı kaybettim
Ellerinden kayıp gittim

Kan gurubumu değiştirdin
Alakasızca sevindim
Ne zaman hatırlasam
Kan kardeşime bir mektup yazarım
Alakasızca o zamanı beklerim

-isimsiz-

Canımdan çok sevdiğim
Halime bakıp üzülme
Anlayamazsın sen beni
Nede yaşatabilirsin
Gel gidelim özgürlüğe
El ele birlikte

Yarınlarımızdan emin
Oluruna bırakmadan
Umutsuzluğa düşmeden
Razıyım yeter ki gel gidelim

Benim için sen önemlisin
Ebediyete kadar benimlesin
Hasta kalbime gömülüp gitme

-isimsiz-

Gümüş bir kalbim var ikiye bölünmüş
Bir yarısı arkadaşlarımda, kalbinizde
Beni şiirlerimden tanırsınız yazamasam da
En iyi siz anlarsınız, anlatamasam da
Diğer yarısı aşık olmaya aşık
Unutur belki de üzerinden yıllar geçerse
Bir kalbe bağlanır zamanla isteksizce

-isimsiz-

Birini aradım hayatım boyunca
Sorunlarımı çözmeme yardımcı olacak
Ben anlattıkça rahatlamamı sağlayacak
Beni bana anlatacak birini

Önceleri sandım ki bu dost yalnızlığım
Hep beni başucumda bekleyen
Sorunlarımı dinleyen yalnızlığım
Zamanla sıkıldı benden
Ben anlatırken ıslık çaldı, gözlerini sakladı
Bir gün geldi cevap verdi
Biz ikimiz daha mutluyuz
Çevremdeki insanlara baktım
Yalnızlığıma darıldım, uzaklaştım

Benim aradığım benim gibi olmalı
Dertleri, üzüntüleri tatmış olmalı
Bu bir insan olmalı
Seni buldum sonra dertler içinde
Sorunlarını anlatacak birini arıyordun
Tıpkı benim seni aradığım gibi

Hep sen bana anlattın içindekileri
Ben sadece dinledim, sustum
Bana sıra gelmiyordu senden
Dertlerin bir duvar gibi sarmıştı etrafını
Seni insanlardan koparacağından kortum
Dinledim seni yalnız dinledim
Bana sıra ne zaman gelecek diye hiç düşünmedim

Seni dinlerken sorunlarımın çözümünü buldum
Dertlerimin arasından yeniden doğdum
Artık insanlarla ilişki kurabiliyorum
Sen konuştukça ben yanlışlarımı öğrendim

Sen anlattıkça bazı hayallerim yıkıldı
Ama önemli değil yeni bir dost kazandım
Hayal yeniden kurulabilir ama sen asla
Belki sorunlarını anlatarak çözemezsin
Bir de dinlemeyi denemelisin

Sana lazım olursam
Hep kapının ardındayım

Seni Hiç Sevmedim

Seni sordum yalnızlığıma
Cevap veremedi uzun süre bana
Yalnızca avutmak istedi beni
Benim korkum seni kaybetmek değil
Sana kavuşup yalnız kalamamak
Ben seni değil, yalnızlığını seviyorum aslında.

Yalnızlığım doğru cevap vermiyor mu bana
Aslında beni yaşatan yalnızlığım değil mi
Ben acı çektiğim için mutlu değilim
Gerçek acıyı seni sevdiğimi söyleyip
Cevap veremezsen çekeceğim
Ben bu acıyı çekmediğim için mutluyum
Ben seni değil, hayalimdeki seni seviyorum

Seni karşıma alıp sevdiğimi söylemek zor
Ama hayalin korkularımı vurmuyor yüzüme
Bir şeyler söylersem sadece dinliyor sessizce
Benim amacım sana bağlanmak değil
Birileri sorduğunda cevap verebilmek sadece
Ben seni değil yalnızca adını seviyorum

Benden boşuna bekleme o kelimeleri
Asla sana söylemeyeceğim seni sevdiğimi
Bana yardım etsin diye seviyorum hayalini
Hedefime ulaşırken desteklesin beni
Aslında ben seni değil, hayalini seviyorum

Seni karşımda bulunca yapacak bir şey bulamıyorum
Ellerim ayaklarıma dolaştığı için değil,
Seni sana anlatamadığımdan
Seni anlatacak kelimeler bulamadığımdan
Aslında ben seni hiç tanımıyorum ki

Ben hayalimdeki seni tanıyorum
Onu anlatabilirim kelimelerle sana
Bir fotoğrafa bakıyormuş sanırsın kendini
Dünyada böyle insanlarda var mı dersin
Yok, yok aslında o sadece hayalin
Ama sen kopyasın, hayalinin kopyası

Ben seni hayaline benzediğin için sevdim
Aslında ben hep hayalini sevdim.